Nox Sensor Functie
NOx-sensoren die in de auto-industrie worden gebruikt, zijn voornamelijk van het amperometrische type en hebben twee tot drie elektrochemische cellen in afzonderlijke kamers.
De eerste cel verwijdert O2 uit het monster om interferentie met de NOx-meting in de tweede cel te voorkomen.
Deze sensoren zijn commercieel verkrijgbaar bij meerdere leveranciers en worden gebruikt om NOx-adsorbers en SCR-nabehandelingssystemen aan te sturen. Daarnaast zijn er NH3-sensoren ontwikkeld voor gebruik in SCR-systemen.
De ontwikkeling van deze sensoren begon in de jaren negentig en commerciële versies werden voor het eerst geïntroduceerd in de vroege jaren 2000 voor gebruik in personenauto's met magere benzine en dieselvoertuigen met NOx-adsorbers en ureum-SCR-nabehandeling voor lichte en zware dieselmotoren.
De NOx-sensor meet de hoeveelheid stikstofoxiden (NOx) die aanwezig is in de uitlaatgassen van een verbrandingsmotor. Deze sensoren gebruiken een elektrochemische cel om de NOx-concentratie in de uitlaatstroom te detecteren en realtime feedback te geven aan het motorbesturingssysteem, dat vervolgens het lucht-brandstofmengsel of de werking van het NOx-nabehandelingssysteem kan aanpassen om de uitstoot te verminderen. De functie van de sensor is cruciaal om ervoor te zorgen dat de motor voldoet aan de emissienormen en efficiënt werkt.